Dag 13 - Rondje Snaefellsnes

25 juli 2022 - Grundarfjörður, IJsland

We waren allemaal wat lui vandaag en stonden in een heerlijk lage versnelling. Uit bed komen duurde dus wel even. Lag veel te lekker! Al hadden we wel weer winterdekbedden, net als in alle andere huisjes, dus koud was het zeer zeker niet 😅.

Rondje Snaefellsnes

Rondje Snaefellsnes

Rond het middaguur waren we zover om ons rondje over het schiereiland te maken. Tegen de weersvoorspellingen in was Grundarfjördur al de hele ochtend volledig in laaghangende bewolking/mist gehuld. We zagen de Kirkjufell niet eens! Heel blij dat we gisteravond nog foto’s genomen hadden 🙏🏻. Zoals gewoonlijk, is er hier weinig veranderlijker dan het weer. De weersvoorspellingen kloppen daardoor vaak niet.

Svodufoss

Svodufoss was de eerste stop op de route. Een waterval met ditmaal een vrijwel lege parkeerplaats!! Het was dan ook wel wat druilerig miezerweer, maar hé, voor een beetje regen deinzen wij niet terug! Gewoon waterdichte jas, broek en schoenen aan … en gaan met die banaan!
Het is trouwens bijna alsof ze in IJsland, zo richting het einde van onze vakantie, de moeilijkheidsgraad wat willen verhogen. Was aan het begin van de vakantie een waterval pal naast een parkeerplaats gelegen en kon je er nog struikelend naartoe, nu moesten we er moeite voor doen om überhaupt in de buurt te komen. Geen geplaveid pad, maar een hobbelig grasland en geen bordjes om de juiste weg erdoorheen te kiezen. We zagen de waterval, maar ineens stonden we voor een nogal diep riviertje 🤔. Hoe kwamen we aan de overkant dan? Een paar honderd meter naar links bleken een aantal keien in het riviertje te liggen, voldoende om in elk geval geen natte voeten te krijgen.

Je moet er wat voor over hebben om bij de waterval te komen Hink, stap, sprong richting de watervalGoede stroming

Niet lang daarna klauterden Sven en Marco langs de rotsige wand naast de waterval omhoog. Elise had haar eigen plekje gevonden!

Van de wandeling naar Svodufoss kun je ook een avontuur maken Svodufoss van heul dichtbij 💦On top of the world … Prachtig weer, toch?

De Svodufoss was op zich niet zo heel indrukwekkend, maar wel fraai omdat je ook hier gewoon er bovenop kon staan. En zoals de tegeltjeswijsheid verkondigt: de weg ergens naartoe is vaak veel leuker dan het doel op zich! En dat gold voor deze waterval zeker! Dat het steeds harder ging miezeren merkte ook bijna niemand op 😇. Er is een filmpje van 🎥.

De moed zakte ons bij de auto overigens wel een beetje in de schoenen: het zicht werd steeds minder. En er was veel op de route van vandaag waarbij ‘zicht’ toch wel een vereiste was …

Snæfellsjökull gletsjer helaas niet te zien

We reden verder en nog geen tien minuten later werd het zicht beter en de wolken lichter. Zo snel kan het hier dus gaan. De wolken bleven kennelijk allemaal rondom de Snaefellsnesjökull hangen en daarbuiten was het weer veel beter.

Vulkaankrater Saxhóll

We passeerden een groot, vlak grasgebied met enorm veel sternen en hun nesten. Een drukte en heen en weer gevlieg van jewelste! Er stond zelfs een verkeersbord om je snelheid aan te passen naar 50 vanwege laagvliegers 🐦! Netjes hoor. 

Kort daarna kwamen we aan bij de vulkaankrater Saxhóll, die met een ijzeren trap aan de zijkant van de krater beklommen kon worden. Mocht je geïnteresseerd zijn, het zijn 386 traptredes (enkeltje) 😅. En halverwege staat een houten bankje voor een welkom rustmomentje. Eenmaal boven is vooral het uitzicht erg mooi! Zeker als het zonnetje zou schijnen, want dan zie je de gletsjer Snaefellnesjökull (1400 m) vast liggen. Vandaag dus niet, maar we zagen wel de lavavelden rondom de krater en aan de horizon glinsterde de Atlantische Oceaan. 

The only way is up Sáxholl-krater Mooi uitzicht vanaf de vulkaanDe krater zelf is redelijk saai Sáxholl

Zo bovenop de krater hadden we ook goede ontvangst, bleek. Af en toe volgden we de F1, mits er bereik was. Precies bovenop de krater was er weer een goed signaal en kwam Sven dolenthousiast aangerend omdat Leclerc kennelijk zijn bolide ‘fout’ had geparkeerd 😉. 

De wedstrijd van Max Verstappen volgen…

Strand Djupalonssandur

Volgende stop was niet heel veel verder: aan het water. Hier eindigden de lavavelden namelijk in zee. Op het strand lagen allemaal zwarte, enorm rond en (zacht!) gladgeslepen steentjes. Van heel klein tot groter formaat. En de ‘kliffen’ waren van gitzwart lavagesteente, dus met talloze gaatjes erin. In het water stonden wat puntige varianten. En ook hier basaltkolommetjes in de branding. Leverde weer veel mooie plaatjes op! En ook een filmpje 🎥.

Toegang tot strand door een kleine kloof Uitzicht over Djupalonssandur

Hier peuzelden we heerlijk onze lunch op en maakten we onze eigen ‘stone art’. Sven zocht ondertussen nog een klimparcours.

Fotogeniek WaterlijnKleuren Sven en rotsen 🙄Stone art Marco Stone art Sven

Inmiddels kwam de zon tevoorschijn én hadden we ons rondje bijna af. Ik wilde nog graag naar het zwarte kerkje van Budir, dat zag er op internet zo gaaf uit, bovenop een grote grasvlakte met uitzicht op de bergen! En zoveel (oudere) kerkjes hebben we nog niet eens gezien op IJsland, dus deze kans greep ik maar al te graag. En inderdaad: ontzettend mooi houten kerkje (halverwege 19e eeuw). Helaas gesloten, dat dan weer wel, maar eromheen lopen kon gelukkig.

Ach, dit kerkje van Budir 🥰 Overal hangen de regenboogvlaggen 🌈 Uitzicht op de bergen van Snaefellsnes

Aan de ‘overkant’ van het kerkje was de laatste waterval van vandaag (en van de vakantie?). Hier mocht zowaar wel gedroned worden, ook al was ook dit een bezienswaardigheid, dus Sven liet de drone maar al te graag de lucht in voor wat fraaie beelden. Zie zijn video 🥰🎥! 

Dronefoto Bjarnafoss Dronen naar waterval Bjarnafoss

De cirkel van vandaag was rond en via de slingerweg terug naar het noorden, langs de rand van de Snaefellsnesjökull, kwamen we aan de andere kant van het schiereiland … en jawel, we reden meteen weer de laaghangende bewolking in naar ons appartement. Onderweg moesten we - zoals wel vaker - weer uitwijken voor uitrustende schapen onder de vangrail 😱.

Zo liggen de schapen hier dus heel vaak … op de 90 kilometerweg

Avondwandelingetje

In de avond werd het wel weer droog, dus voordat we ons bed in doken, maakten we nog een wandeling langs de waterkant. Wat tref je dan zoal aan in dit ozo stille dorpje? Totaal geen mensen, maar wel watervogels en:

Street art Grundarfjördur Runen?Handig hergebruik 😅Een excursiebus

Morgen rijden we naar onze allerlaatste stek: Ocean Break Suites in Sandgerdi, in het uiterste zuidwesten, op een steenworp afstand van de oceaan. Goh, vandaar dus de naam 😅. We maken onderweg nog een uitgebreide stop in Reykjavik ☕️🏳️‍🌈, dat op de route ligt.

Foto’s