Dag 16 - Onze laatste dag

We vroegen gisteravond wat de kinderen vandaag nog wilden doen. Daar hoefden ze allebei niet lang over na te denken: de een wilde heel lang in bed blijven liggen ‘s ochtends, en de ander wilde spelletjes doen. 
En zo geschiedde … we stapten pas rond het middaguur ons bed uit, ontbeten tijdens lunchtijd (met allerlei restjes die we toch niet mee terug namen), deden spelletjes, lazen een boek of keken filmpjes. Veel spannender dan dit kunnen we het niet maken vandaag 😅. Traditiegetrouw is onze laatste vakantiedag altijd een regendag (echt, in 90% van onze vakanties!) en jawel, ook vandaag regende het pijpenstelen, dus daar hadden we nu toch weinig te zoeken!

Aan het eind van de middag werd het gelukkig droog en was het tijd om de benzinetank vol te gooien, zodat we de Subaru morgenochtend keurig afgetankt in kunnen leveren (het vliegveld ligt hier 10 minuten vandaan). Ook deden we nog wat laatste boodschappen voor onderweg naar huis. Op dat moment realiseerde ik me dat we tijdens een vakantie nog nooit eerder alles (!) contactloos hebben betaald! Ik zou serieus niet eens weten hoe het IJslandse geld er uitziet. Welkom in de moderne wereld.

Gardskagi
We reden door naar Gardskagi, het dorpje hiernaast waar twee vuurtorens stonden, met daarbij een mini-historisch museum over de omgeving, en een restaurant. Voor het eerst deze vakantie hadden we (online) een restaurant gevonden dat én betaalbaar was, én een goede kaart had én goede beoordelingen kreeg. Dus, we wilden de kinderen verrassen door de laatste avond toch uit eten te gaan. Marco had hen voorgespiegeld dat hij pasta met tomatensaus zou maken. Niet zijn specialiteit, dus er klonk al flink gemor, gezucht en gesteun vanaf de achterbank. Hoe kun je nu een vakantie afsluiten met pasta en tomatensaus op de laatste avond?!?! 
Het museumpje bleek al dicht, maar het was tenslotte ook al 16:45 uur dus dat hadden we kunnen verwachten. Gelukkig stond er ook ‘wat’ buiten (een oude vissersboot) en de vuurtorens natuurlijk!

We woeien zo ongeveer van de kade af, zo veel wind stond er. En het was daardoor ook behoorlijk fris! We keken nog goed over zee of we bultruggen spotten, die blijken hier geregeld vlak langs de kust te zwemmen. Maar helaas. dat was wel een bijzondere kers op de taart geweest!

Restaurant Röstin

Kennen jullie die mop van die mensen die naar een restaurant gingen? Nou, die gingen toch niet. Toen we nl. bij het restaurant aankwamen (zogenaamd voor een plasbezoekje), hing het volgende op de deur:

Wel alle, gloeiende &/)$4%{>!! Dit was het enige gangbare restaurant in de wijde omtrek …! De énige keer dat we uit eten wilden … (En zo uitten we het eerstvolgende kwartier nog een aantal zinnen; ik zal ze hier niet herhalen). Ons rammelende maagje moest nog even geduld hebben. We zochten online naar een alternatief, maar het bleek een ‘mission impossible’ en besloten er in het huisje maar een gezellig diner van te maken met hamburgers, sla, rauwkost, uienringen en als toetje: cookie dough-ijs in de hottub 🎈. Ons aanvankelijke chagrijn om de ‘gemiste kans’ ebde snel weg toen we in het warme water zakten!

Elise bleef zelfs nog lang zitten toen het weer hard begon te regenen 😅.

Nog een traditie: op de laatste avond allemaal (ja, iedereen) een maskertje op en dan maken we een selfie als aandenken! Die smurfenhoofden houden we voor onszelf 🤡.
En ondertussen hebben we alles ingepakt, zijn we ingecheckt voor onze vlucht van morgen om 11:05 uur en moeten we redelijk vroeg uit de veren. We hopen dat alles aan deze kant vlot gaat qua bagage inleveren, controles enzo. En misschien (?) schijnt er wel een zonnetje, zodat we bij het opstijgen nog eenmaal kunnen zwaaien naar alle prachtige delen van IJsland die we de afgelopen twee weken mochten zien. Dat zou wat zijn 🙌🏻. We houden jullie natuurlijk op de hoogte.