Dag 7 - Gletsjermeren en Diamond beach

We zagen gisteravond vanaf ons terras dat de kliffen aan zee zo’n mooi goudenuurlicht hadden, dat we om 21 uur toch nog maar even die kant op reden. Van zulk helder weer moet je profiteren! Bij Dyrhólaey rij je zo een klif op tot aan de vuurtoren. Daar werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over het zwarte strand, compleet met flarden zeemist (of is het zeerook?) die eroverheen golfde én een groepje papegaaiduikers dat rustig op een uitstekend stukje gras onder ons zat 🥰. 

Maanlandschap naar Fjallsárlón
Vandaag was het vooral bewolkt, ca. 13 graden. Er is regen voorspeld maar die valt gelukkig niet 💪🏻. Hierdoor hebben we op veel plekken goed zicht! Dat is wel extra fijn op de route die we vandaag rijden (langs gletsjers). We rijden namelijk vandaag verder oostwaarts, richting het havendorpje Höfn (‘haven’). We doorkruisen daarmee weer een gebied dat continu verandert qua landschap en uitzichten. Eerst is het vooral groen, en heuvelachtig. We komen langs een rivierkloof waar we even stoppen. De Fjadrárgljufur. Klinkt als iets met ‘gleuf’. Dit is een van de hoogste en meest uitgesleten versies van IJsland. Dat betekende dus wel een aardige klim naar boven 😅. Het uitzicht maakte gelukkig een hoop goed. Je merkt trouwens wel dat - omdat we al zoveel unieks gezien hebben de afgelopen dagen - we een kloof als dit als ‘normaal’ bestempelen en niet als ‘heel bijzonder’. 

Vervolgens slingerde de route steeds dichter langs de zuidkust en werd het meer een vlak lavalandschap tot zover het oog reikt, met links van ons de berg-/vulkaanketen. Rechts alleen maar kleine puntige hobbels en bobbels. Als toefjes lava die kilometers lang achter elkaar op het landschap zijn gespoten en bedekt zijn met een laagje mos. Later lezen we dat deze hobbelige laag het gevolg is van een immense vulkaanuitbarsting in 1783. 

Daarna rijden we het Vätnajökull National Park in en verandert het landschap weer. We zien steile en puntige bergen, sneeuw op de toppen én gletsjers in de dalen. Niet één, maar vele na elkaar. De ene nog breder dan de andere. Allemaal uitlopers van de Vatnajökull, en vele duizenden jaren oud. De Vatnajökull is de op drie na grootste ijskap van de wereld, alleen de ijskappen op Antarctica, Spitsbergen en Groenland zijn groter.

Boottocht Fjallsárlón

Net na de middag komen we aan bij het gletsjermeer (Fjallsárlón) waar we een boottocht hebben geboekt om te kijken bij de gletsjer Breidamerkurjökull. Ook dit is een uitloper van de grote Vätnajökull. Werkelijk adembenemend om als nietige mens aan de voet van die enorme gletsjer te mogen varen en de ijsschotsen om je heen te zien drijven. De gletsjerwand waar we voorlangs varen, is 60 meter hoog! Bekijk vooral het filmpje. We horen dat de schotsen die hier ronddrijven ca. 500 jaar oud zijn. Zie je een meer blauwe schots ronddrijven? Dan is die nog maar recent van de gletsjer afgebrokkeld. Want hoe langer de schots ronddrijft, hoe meer zonlicht die opvangt en hoe witter de schots kleurt. Van een ijsschots is ook altijd maar 10% zichtbaar. De overige 90% zit dus onder water (en is aan de onderkant dus nog wel blauw). Machtig. We vonden wat we nu zagen al groot! Schotsen kunnen doordat ze smelten, bovendien ook ineens ondersteboven draaien. Daarom is het levensgevaarlijk om op een drijvende schots te gaan staan. 
De tocht over het meer was mooi en bijzonder, en tegelijkertijd ook wel confronterend. Je ziet de pracht van dichtbij en beseft ondertussen dat dit in rap tempo verdwijnt. 

Na de boottocht zijn we best afgekoeld (je voelde de kou van de gletsjer afkomen), dus warmen we op in het koffietentje ernaast. 

Gletsjermeer Jökullsárlón en Diamond Beach

Voordat we doorrijden naar ons hotel in Höfn is er nog 1 stop. Iets na Fjallsárlón ligt namelijk nog een gletsjermeer vlak langs de weg, en wat voor een! Joküllsárlón. Een brug gaat er recht overheen. En onder die brug drijven gigantische ijsschotsen richting zee. Een machtig mooi gezicht! Ook hier heeft Marco een filmpje van gemaakt.

We lezen op het infobord dat de delen van de gletsjer die nu losbrokkelen aan de voorkant van de gletsjer, zo rond 1780 zijn ontstaan en dus nu pas aan het eind van de gletsjer zijn en afbrokkelen in het meer. Eenmaal bij de monding in zee, spoelen de blokken ijs aan op Diamond Beach. Vandaar ook de naam 😉. Het lijkt door de schittering alsof het strand bezaaid ligt met diamanten 💎. Ook dit geeft een bizar effect, in combinatie met het zwarte strand eronder.

We lopen onder de brug door naar het gletsjermeer. Dit meer is vele malen groter dan Fjallsárlón en zo ook de ijsschotsen die er drijven 😱. We zien er een aantal die richting brug drijven, in de stroomversnelling terechtkomen en zo in volle vaart naar zee drijven. Er tussendoor zwemmen een aantal zeehonden, die tegen de stroom in proberen het meer op te zwemmen. Noordse sternen (of waren het nou toch visdiefjes?) cirkelen erboven, op zoek naar vis.

Dit meer is weliswaar groter, maar het is daardoor ook meer bekend bij de toerist, en dus zijn we blij dat we dit vooraf al wisten en we al gekozen hadden voor de boottocht op het andere gletsjermeer. Dat is echt kleinschaliger en voelde - voor zover dat kan - veel intiemer en oprechter, dan te midden van de ‘massa’ bij Jökullsárlón. Desondanks klikte onze camera ook hier meer dan genoeg!

 
Deze dag telde bijna 320 foto’s (en veeeeel filmpjes) en hetzelfde aantal indrukken. Tijd om de dag af te ronden! Rond 18 uur kwamen we aan in Höfn, nog net op tijd voor wat boodschappen voor het avondeten bij de plaatselijke Netto! We hebben geen keukentje in de melkfabriek, dus we maakten er een hotelkamerpicknick van met stokbrood 🥖 en noodlesoep. Onze hotelkamer is heerlijk en telt een benedenverdieping en een vide.

In de avond rijden Marco en ik nog even naar het plaatselijke haventje. Misschien kennen sommigen van jullie de Noorse animatieserie Elias? Daar had het wel een beetje van weg 😀. Net na het haventje is een natuurgebied met veel vogels! Wij zagen in de gauwigheid een aantal tureluurs, scholeksters en wat kuifeendjes. 

Morgen? Dan schuiven we eerst heerlijk aan bij het ontbijt en rijden we via de oostkust naar het noorden, naar onze houten blokhut in Egilsstadir!