Hoe bevalt de camper?

Laat ik dat nu eens in dit stukje uit de doeken doen. 
Ik kan er erg kort in zijn: het bevalt super!

Tot zover...

Nee, serieus. Toen we bij aankomst bij de verhuurder voor het eerst oog in oog stonden met het apparaat, moet je toch even slikken. Best een bakbeest. Je bent in een vreemd land, hebt nog geen kennis van de infrastructuur, je denkt aan slingerwegen door bossen en over kronkelige en steile bergwegen. Ik heb dan wel een groot rijbewijs, maar de laatste keer dat ik dat nodig had is (helaas) ook jaren geleden. Geen ervaring met een camper, hoe werkt het allemaal... Het spookt allemaal even door het hoofd. 

Eigenlijk totaal niet nodig. Het is zo makkelijk. Aan het rijden heb ik eigenlijk niet hoeven wennen. De eerste bochten is het even wennen aan de breedte en de flinke uitzwaai achter door de korte wielbasis. Maar na een kwartier ben je daar wel aan gewend. Voordeel van de korte wielbasis is weer wel dat hij lekker wendbaar is en even snel straatje keren of inparkeren is dan ook een makkie. Bij de supermarkten past hij netjes op een vak van 4 parkeerplaatsen. Natuurlijk moet ik hier dan ook wel vermelden dat de infrastructuur hier volledig op ingericht is. Het zou een stuk lastiger worden om op eenzelfde wijze parkeerplekken te vinden in Nederland of naar een supermarkt te gaan. Laat staan dat medeweggebruikers je in alle rust de tijd zouden geven om te manoeuvreren. 

Het rijgedrag valt me mee. Relatief grote opbouw op een klein chassis, maar echt topzwaar voelt het niet aan. Wel merk je dat er flink gewicht in zit. Oerdegelijk gefabriceerd, volgens het kentekenbewijs 3700 kg. Daar komt dan nog eens zo'n 70 kg bagage, 80 liter water, 100 liter benzine, een week boodschappen en onze persoontjes bij. 

Dat gewicht moet in beweging worden gezet en liefst natuurlijk lekker met het verkeer mee. Onze Ford V12 doet dat keurig en wil graag aan de slag. Automaat met de stuurhendel in D en rustig gas geven, want anders wordt het monster wakker en dat is beslist niet nodig. Boven de 2000 toeren hoef ik hem niet te laten draaien over het bochtige heuvellandschap langs de kust. Gemakkelijk sleurt hij ons omhoog. De heuvel af, zet je met een druk op de knop van de hendel de motorrem in werking die het geheel goed in bedwang houdt. Nabij Digby waren op de snelweg een aantal langgerekte klimpartijen en dan kun je best de 100 km/uur vasthouden, maar daar moet je dan draaikolken in de brandstoftank voor over hebben en toerentallen boven de 3500 toeren. Dat is niet mijn voorkeur. Ik schaar me dan liever tussen de vrachtwagens op de rechterbaan en laat het geheel acceptabel met 80 ipv 100 naar boven lopen. 

Is er dan echt niets negatiefs? Tuurlijk! Ik kan wat zeuren over de rechterbuitenspiegel die ik veel te klein vindt om lekker zicht te hebben op de uitzwaai of bij achteruit rijden. Ik kan ook mopperen over de cruisecontrol die slecht samenwerkt met de automatische versnelling en bergopwaarts te snel naar mijn zin wil terugschakelen om met een berg toeren de snelheid vast te houden om ons naar boven te sleuren. Maar, eigenlijk zijn dat kleine dingetjes die nauwelijks het noemen waard zijn. Feit is dat je gewoon lekker je spulletjes bij je hebt, je met niemand wat te maken hebt en kan doen wat je wilt op elk moment van de dag. 

Of het nu een wachtrij, parkeerplaats of campingplek is, je parkeert het geheel en je bent gelijk klaar. De koelkast schakelt automatisch tussen propaan en elektrisch en er is voldoende accucapaciteit aan boord voor de waterpomp, warmwaterboiler, lampjes en ventilatoren in de dakluiken. Het enige wat zonder vaste elektriciteitsaansluiting niet werkt zijn de airco en de normale stopcontacten. De airco missen we ondanks het goede weer niet, omdat het 's avonds lekker afkoelt en alle ramen en dakluiken zijn voorzien van goede horren. De muggen en steekvliegen blijven dus gegarandeerd buiten. De stopcontacten missen we alleen voor het opladen van de Ipads en accu's van foto en videoapparatuur. Voor ons blog natuurlijk essentieel, maar ook voor de nodige rust aan de keukentafel achterin bij een langere rit. 

De watervoorraad blijkt voldoende voor de afwasjes, koffie en spoelen van de wc. De douche hebben we nog niet gebruikt. Het vullen gaat makkelijk en snel met de bijgeleverde slang bij een willekeurige campingkraan of vulpunt. Hetzelfde geldt voor het legen van het grijze (wasbak) en bruine water (toilet). Aan de achterzijde is een grote aansluiting waarop beide vuilwatertanks zijn aangesloten. Door eerst het bruine water te lozen in de put en erna het grijze water, blijft alles netjes schoon en valt dit aanvankelijk smerige werkje reuze mee. Binnen 10 minuten kun je de watertank gevuld hebben, de afvoertanks leeg en slangen schoon en weer netjes opgeborgen. 

In de camper is de inhoud van onze 4 koffers verdwenen in de 6 opbergkastjes. Zo ligt alles keurig onder handbereik en is het netjes weggeborgen. De koffers liggen bij de campingtafel, 4 stoelen, gereedschap, bijl en slangen in het grote opbergvak aan de buitenkant van de camper (onder het bed). De camper heeft een grote koelkast en vriezer, dus ideaal om een week boodschappen in kwijt te kunnen en ijsjes altijd paraat te hebben. Verder hebben we een 4 pits gasstel, een volwaardige gasoven, elektrische magnetron en broodrooster tot onze beschikking. Bestek, borden, glazen, bekers, pannen, kommen ed is allemaal voldoende beschikbaar. Lekker compleet dus. 

Er zijn 2 tweepersoonsbedden. Een in de alkoof en een achter in de camper. Eventueel kan de grote zithoek ook nog worden omgebouwd tot een bed, maar dat hebben we niet nodig gehad. De kids liggen achterin en wij bezetten de alkoof. Deze bedden boven zijn beduidend harder, maar we willen het risico niet lopen dat een van de kids uit het bed naar beneden rolt, want een echte barrière is er niet. Ik lig nu op de rand... En voorlopig nog geen near-misses.

Kortom: het camperleven bevalt ons alle vier uitstekend. Dat gaan we zeker nog eens doen. Ik zal voor de technische lezers wat foto's maken en uploaden. De afgelopen dagen hebben we het privilege gehad de Ford pick-up van Caroline en Iain te mogen lenen. Dat is dan toch weer een soort jongensdroom die uitkomt. Ik wilde vroeger altijd een terreinvoertuig of pick-up rijden. Gek genoeg toch even wennen aan de handbak nu, maar rijdt heel leuk én die zou ik dan best op de oprijlaan geparkeerd willen zien :-).