Maandag 4 augustus - Whale Cove naar Brooklyn

Nee, we zijn niet naar Brooklyn, USA, gereden vandaag maar naar dezelfde versie in Nova Scotia ;-). Je komt hier sowieso allerlei bekende plaatsnamen tegen. Van Truro tot Liverpool en van Sydney tot Yarmouth... En dat zijn er dan nog maar een paar!
Het is aan alle kanten duidelijk te merken waar de kolonisten, toen ze hier in de 17e eeuw voet aan wal zetten, vandaan kwamen. Niet voor niets heet dit schiereiland ook Nova Scotia: Nieuw Schotland. Het waren de Schotten die in Pictou aan kwamen. De Fransen waren al eerder aangemeerd (in 1605), maar dan meer aan de westkant van het eiland (in Port Royal, nu bekend als Annapolis Royal, waar we vanochtend doorheen reden). Er woonden toen nog Indianen in dat gebied, de zogenoemde Mi'kmaq. Lijkt een beetje op 'Madame Mikmak' uit de Donald Duck...

Afijn, vanochtend reden we van west naar oost: van schiereiland Digby Neck naar Brooklyn, vlakbij het Minas Basin waar de getijdeverschillen enorm zijn. We vertrokken om 9.45 uur vanuit een mistig en fris Whale Cove, terug over de hobbelweg naar Digby. Daar hebben we nog kort rond gekeken bij het haventje. 

Het was een feestdag vandaag, Natal Day, dus alle winkeltjes waren dicht, behalve ... ons aller Tim Horton en de supermarkten net buiten het dorp! Snel dus nog een French Vanilla ingeladen voor onderweg en nog wat hoognodige boodschappen. We hadden aardig wat kilometers voor de boeg vandaag (250 km), dus besloten de 'snelweg' te pakken in plaats van de binnendoorwegen. Ook vanwege de betere kwaliteiten van de snelwegen hier. Nog wel door Annapolis Royal gereden, een echt klassiek stadje, maar er was een of andere optocht georganiseerd van diverse auto's waarvoor al vele mensen hun stoeltjes hadden klaargezet in de bermen, dus we zijn toch maar snel het dorp weer uitgereden ... voordat we midden in de optocht terecht zouden komen.

Hoewel we nu over de snelweg reden was het een mooie route! Eerst nog dwars door bossen en over hoge heuvels, daarna werd het (richting de rivierdelta) vlakker en meer open. We reden ineens tussen maisvelden door en zagen voor het eerst Canadees vee grazen! Leuk om op een schiereiland door zoveel verschillende landschappen te rijden.

Marco vond het wel even lekker om kilometers te vreten en ondertussen naar de grote trucks te kijken die we tegen kwamen. Flinke bakbeesten met enorm grote opleggers erachter!

We sjeesden door en sneller dan we gedacht hadden, kwamen we langs het plaatsje Grand Pre. We hadden hierover gelezen in de reisgidsen. Het plaatsje zelf is niet veel meer dan een plaatselijke inn, een benzinestation, een kerk en een aantal mooie huizen, maar het is vooral bekend om zijn Evangeline Beach: een strandje en mooi uitkijkpunt over de baai heen. Omdat de getijdeverschillen enorm zijn en je dat in deze uitgestrektheid goed kon volgen, is dit een veelbezocht plekje. Nu stond het Minas Basin geheel droog voor de komende 10 uur. Wat restte was een eindeloze, roodbruine bedding, waar talloze vogels op zoek gaan naar garnaaltjes, wormen en ander klein gedierte. 
Een mooie plek om even te benen te strekken en meteen een lekkere bagel te eten.
Kinderen hadden bij het woord 'strand' al vrij snel de beachballset uit de camper gehaald :-)). Geef ze eens ongelijk.

Na Evangeline Beach was het nog maar 20 km rijden naar onze volgende camping: Smileys Provincial Park, in Brooklyn dus. Een parkachtige camping, met gigantische grote plaatsen. En ditmaal zowaar op gras en niet in een bos of op een heuvel. We kozen samen met de campingbeheerster voor plek nr. 54. Ze vond dat wel een plek voor ons. Het was een plek van ca. 300 m2, deels onder de bomen en deels open. Perfect vlakbij het toiletgebouw ook. En de eerstvolgende 200 meter hebben we geen buren. We konden zo hard gillen als we wilden! Mocht dat om een of andere reden nodig zijn ... We hebben wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om de radio in de camper lekker hard aan te zetten: kinderen maakten er meteen een disco van.

Rest van de middag hebben we vooral lui in het zonnetje gegeten, wat gelezen, gefrisbeed, kinderen probeerden te vliegeren en we zijn nog even naar de Meander River gelopen, die - inderdaad - meandert net achter de camping. Sven ging natuurlijk weer een dam bouwen. Wat is dat toch met Nederlanders en dammen bouwen?!

Het was een warme, zonnige dag vandaag (ca. 26 graden) dus uiteindelijk hele dag buiten geweest en ook in het warme avondzonnetje gegeten.

Vooruitblik op dinsdag 5 augustus: onze (voorlopig) laatste dag op Nova Scotia. We rijden van Brooklyn naar Caribou, net boven Pictou, en nemen om 18.15 uur de boot naar Prince Edward Island, waar we 's avonds zullen kamperen in de tuin van Caroline en Iain Carnegie in Montague. Voor deze gelegenheid hebben ze hun huis al omgedoopt tot Camp Carnegie :-).