Dag 14 (21 juli) - Cushendun 🇬🇧 > Keshcarrigan 🇮🇪

Voordat we ons ‘huis op het strand’ Rockport Lodge verlaten (snif!), lopen Elise en ik nog een laatste keer naar het strand. Nog een keer de frisse zeelucht (en zeewierlucht) opsnuiven en de dam voor de laatste keer verstevigen. In de verte zijn in het ijskoude water twee oudere dames met badmutsen op hun vaste ochtendrondje aan het zwemmen, op het strand staat iemand op een matje yoga-oefeningen te doen en verderop rennen een paar honden. Verder is het verlaten en stil, zoals eigenlijk elke dag. Alleen de weinige golfslag hoor je. Fijn begin van de dag!

Vandaag een best wel lange reisdag voor de boeg, niet zo zeer door het aantal kilometers maar vooral door de binnendoorwegen. We steken vandaag dwars Noord-Ierland over, van noordoost naar zuidwest. Snelwegen zijn er in dit gebied amper, dus we rijden vooral over enigszins smalle 100-kilometerwegen (waar je dus echt heel vaak niet boven de 70 km komt, omdat de weg helemaal niet ingericht is op 100 km/uur). Kortom: je kunt qua route best Google Maps aanhouden, maar qua tijdsberekening moet je er altijd extra tijd bij optellen.

Het weer vandaag: vanochtend bewolkt met lichte zon, vanmiddag vooral miezerig weer. Temperatuur schommelt tussen de 19 en 16 graden.

Onze eerste stop op de route waren de laatste Tim Hortons die we voorlopig zullen tegenkomen en een Tesco tankstation, beide in Ballymena. Daarna akkerden we een aantal uur over landweggetjes; heuvel op, heuvel af. Uitzicht: vrijwel alleen glooiende graslanden met bomen als afscheiding, en overal plukjes schapen en roodbruine koeien.

Beaghmore Stone Circles

Ondertussen bladerde ik een van onze reisgidsen nog eens door of we iets interessants tegen zouden komen langs de route. Één ding lag pal langs de A505 waarop we reden: de 4000 jaar oude stenen grafcirkels van Beaghmore. Daar wilde ik wel even een kijkje nemen. De anderen sloegen ‘die hoopjes stenen’ liever over. 

Op groot, open heideveld hadden turfstekers hier in 1940 7 stenen cirkels gevonden met daar tussenin diverse steenrijen en stenen grafheuvels. De cirkels zijn best klein van doorsnee (max. 5 meter), maar omdat er in totaal 7 zo dicht bij elkaar liggen is het extra bijzonder. Archeologen hebben vastgesteld - o.a. door de vondst van botresten uit de grafheuveltjes - dat hier een nederzetting was in 2500 v.Chr., zelfs terug tot 6000 v.Chr. 

Het veld was volledig verlaten - en vrij toegankelijk - dus extra bijzonder om rond te lopen.

Daarna volgde een soort rallyweg terug naar de normale, doorgaande weg - ingegeven door de navigatie. Geen uitzicht, geen uitwijkplaatsen, maar wel stenen muurtjes langs de weg en gelukkig … geen tegemoetkomend verkeer! 

Om 16 uur kwamen we uiteindelijk aan bij The Shed Distillery, waar ze zowel whiskey als gin stoken. Helaas waren de rondleidingen al volgeboekt maar het was leuk om het sfeertje te ‘proeven’ daar en in het Jackalope Café wat te drinken en te eten (top Soup of the day). Een kwartier later parkeerden we voor Tailor McKeon’s pub & Leanna’s Lodge in Keshcarrigan, onze stopplek voor vannacht. Leanna overhandigde ons zelf de sleutels voor onze familiekamer. Ruim, nieuw (sept. 2022) en ook hier erg schoon en netjes.

We konden bijna struikelend richting het avondeten, want we aten in de pub beneden. Ze hebben een goede kok, want het smaakte allemaal prima. Het valt op dat ze hier kennelijk grote trek hebben, want ze doen niet aan kleine porties 🤭. Overal serveren ze hier ook Iers vlees en dat is erg smakelijk en goed vlees. Je ziet hier ook nergens grote boerderijen/stallen trouwens: al het vee loopt en scharrelt buiten in de velden.

Wat doen we op dag 15?

Morgen rijden we ca. 280 km verder zuidwaarts tot het Castletroy Hotel in Limerick. Onderweg wel diverse belangrijke stops: eerst de kleurrijke studentenstad Galway (ook bekend van de Galway-runderen en tegenwoordig ook van Ed Sheerans liedje ‘Galway girl’) en daarna langs de Atlantische Oceaan (over de Wild Atlantic Way) richting de bekendste toeristentrekker van Ierland: de bizarhoge Kliffen van Moher.