Dag 9 (16 juli) – Cherbourg 🇫🇷 > Dublin 🇮🇪

We zijn de nacht al met al zeer goed doorgekomen en hebben goed doorgeslapen tot een uur of 8:30! Dat hadden we geen van allen verwacht eigenlijk. Er waren zelfs de hele nacht geen snurkgeluiden te horen 😉. En – o, wat fijn! – de zee was rustig. Mijn hersenen dachten helaas de hele verdere dag nog wel dat er volop deining was, ook daarna aan land 🤪 (ook dat heb ik na elke boottocht, ook als er vrijwel geen deining is).

Daarna duurde de laatste uren aan boord overigens nog best lang. We aten in de hut onze croissantjes, brioche en overgebleven stokbrood, zwierven wat rond op het dek, in het restaurant en ploften nog een tijdje neer in de quiet room (die niet echt quiet was, met diverse rondrennende Ierse kinderen). Onze aankomsttijd in Dublin was opgerekt tot 12:30 uur (Ierse tijd, met bijna 2 uur vertraging) en we reden rond 13:20 uur van de boot pas af, dus ons geduld was aardig op de proef gesteld. In totaal hadden we tenslotte 22 uur aan boot gezeten en we wilden gewoon Ierland in! 

Dublin

De weersvoorspelling zag er goed uit de rest van de dag: zon, wolkjes en na 16 uur wat regen. Dus: Dublin werd onze bestemming van vandaag. We parkeerden in een kleine parkeergarage achter het Hilton Hotel langs de rivier de Liffey, staken het water over en liepen vanaf daar richting Trinity College en de winkelstraten. Eerste indruk: de stad heeft langs het water wat weg van de opgeknapte havengebieden van Oslo en Stockholm, vooral door de vele opgeknapte docks in combinatie met nette nieuwbouwappartementen die er achter staan. Zoals in de boekjes staat, is alles hier op loopafstand en op belangrijke plekken staan palen met overzichtskaarten met ook daarop vermeld wat binnen een bepaalde straal de loopafstand is. Ideaal, want met de auto de stad door is een ramp: veel stoplichten, veel auto’s en weinig beschikbare rijbanen. Lopend of met de bus/tram is een betere optie. Uiteindelijk liepen we Grafton Street in, de vrolijke straat vol winkels en met name straatartiesten. Een gezellige sfeer hangt hier en de zangers (ook veel jonge!) konden goed zingen. Verder hebben we nog niet het idee dat we in Ierland zijn, maar in Engeland. Dat gevoel komt vast als we in de buitengebieden rijden.

Glenroyal Hotel, Maynooth

Rond een uur of 16 liepen we langzaam terug richting auto en tuften we – dwars door de stad heen – naar de westkant van Dublin, naar Maynooth. Op een halfuur rijden van het centrum ligt die durpje waar ons hotel staat: Glenroyal. Een prima en mooi hotel, waar wederom erg veel gezinnen rondlopen. De Ieren hebben niet alleen best grote gezinnen (minstens 3 kinderen zo lijkt het), maar ze nemen ze ook allemaal mee naar een hotel, ongeacht hun leeftijd en inclusief piepjonge baby’s. Respect 😇.

Onze kamer is een familiekamer, lekker groot met vier bedden!

’s Avonds aten we bij een Kroatisch restaurantje, Meridian 16; een aanrader volgens Google en Tripadvisor. En inderdaad: top gegeten voor een goede prijs.

Wat doen we op dag 10?

Morgen aan het begin van de middag sluiten we aan bij een schapendrijfdemonstratie met border collies in Ballymore Eustace, bij schapenboerderij Irish Working Sheepdogs (gevonden via Google geloof ik)! Omdat we dan toch in de buurt zijn van Wicklow Mountains én het mooi weer blijft, rijden we vanaf het zuidelijker gelegen plaatsje Glendalough dwars door de mountains noordwaarts via de smalle Old Military Road. We eindigen de dag weer in Dublin, in de Old Library van Trinity College om het ‘Book of Kells’ te bekijken.